ความอดทนของฉันมีจำกัดกับนางแบบสาวสวยจอมบงการที่ปฏิบัติต่อฉันเหมือนเป็นทาสทุกวัน วันหนึ่ง ฉันสังเกตเห็นโฆษณาชิ้นหนึ่งที่เธอปฏิบัติเหมือนเป็นขยะที่กินยานอนหลับและถูกข่มขืน ถึงแม้ว่าฉันจะช่วยเขา แต่เขาก็ยังถูกดุ และสุดท้ายฉันก็ถูกเขาไล่ตาม! บรรณาธิการบริหารและตากล้องก็มีส่วนเกี่ยวข้องและถูกลงโทษด้วยความโกรธและการนินทา แม้ว่าฉันจะยัดไก่เข้าปากและกรีดร้องว่าฉันไม่ชอบลูกสูบปีศาจอย่างต่อเนื่อง ร่างกายของฉันก็ชักกระตุกและระเหิด...ความภาคภูมิใจของฉันก็พังทลายลง ทุกอย่างเป็นความรับผิดชอบของนางแบบแฟชั่นที่ถูกเข้าใจผิดว่าไม่อวดดี